BUGÜN 1 MAYIS: VURUN, KIRIN DÖKÜN DOSTLAR

1 Mayıs geldi mi ne gelmesi yaklaştı mı, yüreklerimiz pır pır etmeye başlıyor. Acaba ne olacak, kimler nereleri kırıp geçirecek, kaç can alınacak diye.

Oysa Avusturya’nın Melbourne kentindeki taş işçileri, çalışma şartlarının düzeltilmesi için masum bir eylem başlatmıştı 1856’da…

Sonra 1886’da Amerika’da da kutlanmaya başlandı. İşte ne olduysa o Allah’ın cezaları yaptı. Kan akıtmışlardı. O gün bugündür dünyada 1 Mayıs kutlamaları, adeta kanlı eyleme dönüştü.

Türkiye’de 1911’lerde başlayan 1 Mayıs kutlamaları, daha sonraki yıllarda uzun süre yasaklandı. Sonra 1977’ye gelindi. Ne oldu 1977’de. Bazı gizli eller işin içine girince İstanbul Taksim’de kıyamet koptu.

34 kişiye mezar oldu Taksim. Eh hani masum masum eylem yapacak, yeni haklar elde edecektiniz!
Olayları hangi gizli elin çıkarttığı hala meçhul olan o kanlı günden bu yana, her 1 Mayıs, başram değil adeta kan dökme günü olarak kutlanıyor. Ha, bu günü masum masum kutlayanlar da olmuyor mu? Oluyor tabi, onları can ü gönülden kutluyoruz.

Ama daha bir kaç yıl önce İstanbul’un mutena semti Kadıköy’de o güzelim çiçekleri parçalayan çoğu kadın olan o kalabalığı da hiç unutmuş değiliz. Ne diyelim; “elleriniz kırılsın”

Niye kırılsın biliyor musunuz? Çünkü ebedi bir nefreti başlattınız da ondan.

Bir sözümüz de 1 Mayıs’ın işçi bayramı olmasına rağmen, bu günü işçilerin değil de memurların tatil olarak kullanmasına…

Ey işçiler, emekçi kardaşlar, vurup kırmayı, kırıp dökmeyi bıraksanız da bu meseleye bir eğilseniz daha güzel olmaz mıydı?

Yine de Emek ve Dayanışma Gününüz kutlu olsun!