Son zamanlarda özellikle de sosyal medyada sık, sık rastlamış olduğumuz mezuniyet törenleri “Yok artık” dedirten cinsten olmaya başladı.

Eskiden genellikle üniversitelerde yapılan bu törenler şimdilerde İlköğretime kadar inmiş durumda.

Mezuniyet merasimi yeni tabirle töreni yapılmasın mı? Tabii ki yapılsın.

Öğrenci bir emek vermiş bir okulu bitirmiş bunun sevincini yaşamasın mı* Paylaşamasın mı?

Bu onun en tabii ki hakkıdır.

Ama “Çizgiyi aşmadan” Gelenek ve göreneklerimize bağlı kalarak, edep içerisinde mütevazi bir şekilde kutlanması doğrudur.

Şimdilerde yapılan Merasimlerde öğrenciler bir kere hayatta bir daha hiç giymeyecek oldukları elbiselere değişik meblağlarda paralar ödeyerek alıyorlar.

Bu kıyafetleri alırken dahi zorlananların olduğunu biliyorum.

Hatta kiralık olarak ta piyasada satıldığını da gördük.

Kıyafet de Kıyafet olsa bari.

Kıyafetler genelde Papazı, rahibeyi andıran, cinsten.

Geçenlerde uzun sokakta bir grup genç gördüm ağırlıkta bayanlar vardı.

Durup bakmadan geçemedim. Başarlarında külah gibi kepler, kıyafetlerin hepsi simsiyah suratları rengarenk boyanmış

Hatta bir vatandaşa bugün cadılar bayramımı diye de sordum.

Bunun dışında özel geçelerin düzenlenesi, hatta bu gecelerde alkol kullanılması arkadan gelen genç nesle de örnek oluyor.

Bütün bu olumsuzlukların başını aileler çekiyor.

Her zaman söylediğimiz gibi, “Eğitim ailede başlar”

Bi kere bir aile babası veya annesi gençliğinde yapmış olduğu hataları kendi çocuklarında görmek istemiyorsa o hatalara çocuklarının bulaşmaması için gayret göstermelidir.

Bizim dönemimizde de bu tür mezuniyet merasimleri yapılırdı.

Sene sonu müsamereleri düzenlenirdi. Becerisi olan herkes o müsamerede rol alırdı. Özle kabiliyetli arkadaşlarımız mesela resim çizebilen resim yapardı.

El becerisi olan yaptıklarını getirirdi o müsamere sonucunda satılır o öğrenciye katkı olarak ikram edilirdi. Herkes evde yaptıklarıyla öğretmenler eşliğinde pikniğe gidilirdi.

Müzik dalında da çok cevherler çıkardı ortaya, Folklor olmazsa olmazdı.

Böyle annemizin, babamızın ve tüm ailenin katılımı ile yapılan güzel merasimler olurdu.

Bu şampanya patlatmak, değişik kıyafetler giyerek tanınmaz hale gelmek, evdekileri altından kalkamayacağı bir masrafa sokmak yoktu. Olmamalıdır da.

Zaten aileler çocuklarını okutmakta ekonomik sıkıntılar çekiyor. Bir de yıl sonunda aynı sıkıntıları çekmesinler.

Çözüm ne?

Bana göre çözün şu. Bu tür organizasyonlara çocuklarımızın gitmemesi gerektiğini onlara güzel bir şekilde anlatacağız.

İkincisi Okul aile birliklerini, Okul Müdürlüklerini bu konuda ziyaret edeceğiz.

Böyle etkinliklerin bizlere uygun olmadığını gerekirse dilekçe ile beraber Valilik makamlarına bildireceğiz.

Yani yanlışların düzelmesi için gayret edeceğiz.

Hani güzel bir Hadisi Şerif vardır.

“Bir yanlış gördüğünüzde, Onu elinizle düzeltin, yapamazsanız, dilinizle ikaz edin, onu da yapamazsanız hiç değilse kalbinizle buğz ediniz”

Evet bütün mesele bu aslında.